Μαλλιά κομμωτηρίου και ράστα, κυριές με γούνες και έφηβοι με diesel, 30άριδες με κουστούμια και 30άριδες με Guru παραδόθηκαν σύσωμοι στον αλμπίνο ευγενή της γενιάς των Mandingo. Και το Μέγαρο δεν θα το δεί κανείς ποτέ ξανά έτσι. Όταν ο Salif Keita γονάτισε στο τρίτο τραγούδι και παρακάλεσε το κοινό να σηκωθεί όρθιο ("Το ξέρω ότι αυτός είναι ένας xώρος για κλασσική μουσική αλλά σας παρακαλώ σηκωθείτε, κάθεστε όλη τη μέρα στα γραφεία σας"), κάγχασα. Καημένε μου, δεν ξέρεις τι θα πει κοινό Μεγάρου. Όταν όλο το Μέγαρο όμως σηκώθηκε όρθιο, γέμισε τους διαδρόμους και άρχισε να χορεύει, ένιωσα μαλάκας που δεν κουνήθηκα από τη θέση μου.
Δεν ξέρω πόσα εγκεφαλικά έπαθαν εχθές οι υπεύθυνοι του Μεγάρου όταν ο Salif Keita άρχισε να τραβάει κόσμο πάνω στην σκηνή και έκλεισε την συναυλία του με έναν ξέφρενο Άφρο πανηγύρι.
Αυτά τα πράγματα δεν επαναλαμβάνονται!
4 comments:
ώστε εκεί ήσουν! κι εγώ τι φταίω να ακούω τον ταμπάκο να αφιερώνει σε όλους τους ιάσονες αυτού του κόσμου? δεν ξέρω αν μετά αφιέρωσε και στους αργοναύτες... κοιμήθηκα!
για να μην πούμε για την Diamanda Galas...(γκρίνια, ε?)
Χαχαχαχα! Και για τις 2 σας!
Μα και στους αργοναύτες;
Μα Diamanda Galas;
Μακάρι να έκανε ραδιόφωνο όπως κάνει κρίκους... αλλά φευ!
Άσχετο είστε και οι 2 εκτός θέματος.
10 βαθμούς ποινής!
Post a Comment