The eye of God

This is a picture NASA took with the hubble telescope. Called "The Eye of God". Too awesome to delete. It is worth sharing.

Just send this to people and see what happens. Do not break this, please.

θα σου πω εγώ τι θα γίνει. Θα φάω σιχτίρι. Ατελείωτο σιχτίρι. Σαν αυτό που ρίχνω κι εγώ σε κάθε chain παπαριά που έρχεται στο mailbox μου! Γιατί επίσης είναι αυτό too awesome για να το στείλω στο όμορφο binάριο, δεν κατάλαβα. Αυτοί οι Αμερικάνοι.... Όλα είναι awesome και overwhelming!

Αβγ, abc...

Πέρασα ένα διήμερο σεμιναριαζόμενος. Έμαθα πράγματα. Άρα γερνάω. Ή γερνάω. Άρα μαθαίνω πράγματα. Δεν ξέρω αν λειτουργεί συνεπαγωγικά. Έμαθα εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα. Τέτοια που μπορούν να κάνουν ένα 8ωρο νοστιμότερο. Θα τα καταλάβει όμως ο από πάνω; Τα παραπάνω τα καταλαβαίνει ο από πάνω; Γιατί αν δεν τα καταλαβαίνει κι εγώ συνεχίζω να παίρνω τα ίδια λεφτά γιατί να κάνω τα παραπάνω. Σκέφτομαι σαν Έλληνας; Έ, Έλληνας είμαι. Να τα κάνω για να γίνω καλύτερος άνθρωπος; Ας γίνω καλύτερος πατέρας. Επιλογές doksa to theo, άπειρες. Με την αναδιοργάνωση των cdοθηκών λίγο προβληματίζομαι. Αν και κάθε φορά που μοντάρω κάτι από την ΙΚΕΑ, αισθάνομαι τουλάχιστον Μαγκάιβερ. Λες και δεν είναι όλα μέσα στο κουτί; Λες και δεν έχει μέσα τυφλοσούρτη. Δεν έχει να κάνει. Εγώ είμαι ο Μαγκάιβερ. Γιατί αν δεν βάλεις τη βίδα στη σωστή της θέση θα σου πω εγώ πως θα γκρεμιστεί η Βαβέλ σου, σαν χάρτινος πύργος. Δεν βοηθάει και ο γαμώκαιρος στη συγκέντρωση. Και πρέπει τα cdια να μπουν αλφαβητικά. Και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Απαπαπα τόοοοση φαιά ουσία χαμένη! Ρε δεν είμαι καλά...

Amnesty International

Upgrade

Τρομερό να μην προλαβαίνεις να περάσεις ούτε για ένα σκούπισμα. Ένα σφουγγάρισμα. Αραχνιάσαμε εδώ μέσα. Όχι εκεί έξω. Εκεί έξω κάνει πολύ busy. Χωρίς λόγο. Απλά κάνει. Και της ακύρωσης κάνει. Μια χαρά πράττει ο λαός. Κι ας του έχει βγει το όνομα. Που τα αφήνουμε όλα τελευταία στιγμή. Με είδα και εμένα που μια φορά στη ζωή μου είπα να είμαι προνοητικός. Και τα εισιτήρια της συναυλίας στο χέρι. Και το ξενοδοχείο κλεισμένο. Μετά από πολύ κόπο. Καρφίτσα δεν πέφτει στο Δουβλίνο. Παράγκα δεν βρίσκεις. Και τα αεροπορικά κλεισμένα. Αλλά υπάρχει και Θεός που βλέπει από ψηλά, που λέει και το άσμα... Robbie Williams live στο Δουβλίνο δε θα δούμε. Διότι το "θαύμα της ζωής" προφανώς δεν είναι fan. Και είχε ενστάσεις για αυτό το ταξίδι. Πολύ αποψάτος μας προκύπτει αυτός ο νέος απόγονος. Καλά! Θα πάω στους Massive στον Λυκαβητό. Αναβάθμιση. Δεν μπορείς να πεις.

Poster 2

Το κακό ξεκίνησε πριν από κάποιους μήνες. Είχα γράψει στο ΩΣ3 ένα κείμενο που λεγόταν "Κάνε μια ερωτική εξομολόγηση της προκοπής". Εκεί αφιέρωνα και το "Μέτρησα" στο amore μου. Τεράστια παρεξήγηση. Το θυμήθηκα πάλι εχθές που με πήρε τηλέφωνο μια κυρία στην εκπομπή για τα συγχαρίκια. Και τι ωραίο το ποίημα σας; Και αν κυκλοφορεί ποιητική συλλογή σας; κ.ο.κ. Της εξήγησα ότι πολύ θα ήθελα να είναι δικό μου αλλά δεν είναι. Είναι του φίλου μου. Και χαίρομαι τόσο που είναι φίλος μου. Κανονικός. Όχι όπως κυκλοφορεί στον χώρο: "αυτόοοος... πολύυυυυ φίλος μου". Γιατί οι εκπομπές είναι αέρας. Και δεν σου μένουν. Και τις προαλλές που ήμασταν μαζί και διαλέγαμε τα τραγούδια που θα μπουν στο επόμενο album, ένιωθα πάλι τόσο τυχερός. Και τα λέω εδώ γιατί τα λέω και εκεί. Από Ιούνιο θα είμαστε στο studio. Και αυτήν τη φορά δεν θα χάσω ούτε λεπτό. Το ποίημα δεν είναι δικό μου. Ούτε αυτό:

"Εχθές σε μια γωνιά του δρόμου

μπροστά στα μάτια μου

με πετροβόλαγες μικρό μου

με τα κομμάτια μου

Είχες τον άνεμο εσύ πατρίδα

κι εγώ την έρημο

Κι όπως με (....δεν θυμάμαι)

εγώ σε είδα

μεσ στην πανσέληνο"

Block

Στην αρχή είναι το παιχνίδι σου. Και του φέρεσαι όπως έκανες παλιά. Με όλα τα καινούρια παιχνίδια. Και μετά το αγαπάς. Και θες να το έχεις φροντισμένο. Και μετά αρχίζεις να μοιράζεσαι. Και μετά αρχίζουν να σε μαθαίνουν λίγο. Και μετά λίγοι περισσότεροι. Και πολλές φορές δεν έχεις να πεις κάτι κάθε μέρα. Αλλά νιώθεις ότι το παραμελείς. Και μετά θες να πεις κάτι περισσότερο για τα μέσα σου. Αλλά γι αυτό δεν έχεις τους φίλους σου; Και μετά αλήθεια δεν ξέρω τι είναι το blog. Ούτε ποια ανάγκη καλύπτει. Αν καλύπτει κάποια. Και μετά στέλνεις στα κομμάτια τα υπαρξιακά. Και του φέρεσαι πάλι σαν το καινούριο παιχνίδι. Ξέρει κανείς τι σκατά κάνουμε;

38

Μετράω τον πυρετό μου. Πιάνει ο υδράργυρος φωτιά. 38 κ 8. Με το ζόρι έφτασα σπίτι. Ο κωλόγερος. Με το ζόρι έφτασα στο κρεβάτι. Με το ζόρι σηκώθηκα. Ου γαρ έρχεται μόνον... Και μετά, όταν λιώνεις στον καναπέ, δεν έχεις και πολλές επιλογές. Δεν είχα δει το επεισόδιο. Ευτυχώς είχε επανάληψη. Μάλλον είμαι ο μόνος που χάρηκε για την επανάληψη. Και μετά είδα αυτό το party που κάναμε λέει για τους ξένους που ήρθαν να Eurovisioniστούν. Και μίλαγαν όλοι αγγλικά. Αλλά από κάτω ήταν μόνο Έλληνες. Ο Sakis ιδρώνει πολύ γρήγορα. Λαχανιάζει ακόμα ευκολότερα. Όχι αγάπη μου, μόνο εμείς θα γερνάγαμε. Και μετά βγήκε η Vissi, και μετά βγήκαν και τα βλαστάρια της Ευρώπης. Και μετά είπαν να τραγουδήσουν όλοι μαζί το Waterloo. Και δεν ήξεραν τους στίχους. Οι άχρηστοι. Και υπήρχε το cue που τους έδειχνε, αλλά δεν τους έβλεπαν. Τι decadence? Και μετά το γύρισα στον ΣΚΑΪ. Πολύ πόλεμος όμως. Άντεξα μισή ωρίτσα. Έ, είχε πάει και αργά. Άρχιζε και η εκπομπή μου. Άκουσα τα 3 πρώτα τραγούδια και κοιμήθηκα. Ου γαρ έρχεται μόνον...

Οι αχάριστοι!

Μου ήρθε αυτό το mail για το καλημέρα. Και το καλή εβδομάδα. Η αλήθεια για το Ζώδια λέει. Εντάξει σε μερικά υπερβάλλει. Αλλά γιατί νομίζω ότι τα έχει τα δίκια του; Δέχομαι επίσης παραγγελιές... Τι θέλετε να σας ανεβάσω στα comments να δείτε;

ΖΥΓΟΙ: οι αχάριστοι. Οι χειρότεροι επιδειξιομανείς. Παίζουν τους ρομαντικούς. Αδυνατούν να πάρουν αποφάσεις. Κάνουν φίλους και συντρόφους να μαρτυρούν. Είναι απόλυτα και αμετανόητα εγωιστές, θεατρίνοι και ψεύτες. Προσποιούνται ότι είναι σοβαροί. Υποδύονται ρόλους. Έχουν κατωτέρα κίνητρα. Είναι ανίκανοι να εκτιμήσουν ανθρώπους και αξίες γιατί δεν έχουν. Δεν κρατούν τις υποσχέσεις τους, δε λένε την αλήθεια. Αρέσκονται στις κακές συνήθειες πέραν του ορίου. Σφάζουν με το βαμβάκι

Καλό ΣουΚου

Ορμάτε του αδέλφια. Ένα σουκου μας έμεινε. Και...it's shorter than you think!

Υπερκούπωση!

Από εχθές θέλω να το ανεβάσω το κόκκινο το post, αλλά μας έφαγε η μπίζνα! Μόνο και μόνο για το "υπερκούπωση". Και για δηλώσω δημοσίως ότι απέτυχα ως πατέρας. Βάζελος μου βγήκε. Τον φώναξα να δει την κούπα και έστειλε το σπαθί που κρατούσε στα χέρια του απέναντι. Τραγούδησε τον ύμνο του Βάζελου και εξαφανίστηκε. Τι έκανα λάθος γιατρέ μου;

Μου

Συμπέρασμα. Όσοι χρησιμοποιούν τα ΜουΜουΜου καλά κάνουν και τα χρησιμοποιούν. Όταν δεν κυκλοφορούν τα ΜουΜουΜου παρακαλούνται να μην πηγαίνουν στη δουλειά τους. Για το δικό τους καλό πάνω απ' όλα. Και για το δικό μας, πάνω απ' όλα πάλι. Όχι γιατί τρώμε το πακέτο της κίνησης. Χεστήκαμε. Στην Αθήνα ζούμε. Αλλά γιατί έχουν ξεχάσει βασικούς κανόνες και όρους. Φλας. Αλάρμ. Φανάρι. Κόκκινο. Φρένο. Άγνωστες λέξεις. Κρίμα δεν είναι να μην μπορούμε να χαρούμε τις αγελάδες που κάνουν παρέλαση στην Αθήνα; Να μην μπορείς να χαζέψεις λίγο. Να έχεις το νου σου στο δρόμο όλη την ώρα; Τώρα που είπα Μου. Εχθές ήμουν για λίγο στην Βουκουρεστίου. Κούκλα. Ινδουιστική. Οι Αγελάδες Θεές. Λάτρεψα την "cowch". Αγελάδα - πολυθρόνα. Και μετά στο πάρκο Ελευθερίας. Κοπάδι. Άντε να αλλάξει λίγο η οπτική μας. Διότι μια αγελάδα μπορεί να είναι μια αγελάδα απλή. Για άρμεγμα. Αλλά μπορεί και να μην είναι. Απλή. Για άρμεγμα.

Niente, Rien, Nothing, Τίποτα...!

Το σύστημα σέρνεται. Με το ζόρι με έβαλε μέσα. Όχι ότι είχα και τίποτα ιδιαίτερο να πω. Αυτό ήθελα μόνο. Ότι περνάνε οι μέρες και δεν μου έρχεται τίποτα να πω. Να μοιραστώ. Γεμάτες μέρες αλλά τίποτα που να αξίζει να μοιραστείς. Μήπως έχεις τίποτα εσύ να μου πεις;

Βαρέα ανθυγιεινά

Ψάρεψα κάτι sms τελευταίας εσοδείας για το ΙΚΑ. Πρέπει να δικαιολογήσω τα ένσημα των βαρέων...

ΘA HΘEΛA ΠOΛY ΠOΛY ΠOΛY NA AKOYΣΩ ΠAPAΛYΩ,ΔN ΘEΛΩ NA ΞEPEIΣ H MAYPA ΓYAΛIA AΠO BIΣΣH.ENA AΠO TA TPIA,ΘA HMOYN EYΓNΩMΩN.

AΠAYTA ΠOY ΣAKOYΩ NA ΛEΣ K AΠO TA TPAΓOYΔIA ΠOY EΠIΛEΓEIΣ ΔE MΠOPΩ ΠAPA ΣTO NA KATAΛHΞΩ OTI EIΣAI ΠOΛY OMOPΦOΣ

ΠYΡAYΛOI ANYΨΩΣIΣ KOIMHTHΡIΩN ΦEYΓOYN ΠΡOΣ TA ΠANΩ KAI ΣKANE

KAΛHΣΠEPA!ΞEPEIΣ ENA TPAΓOYΔI ΠOY TPAΓOYΔAEI NOMIZΩ H ΘEOΔΩPIΔOY? ΛEEI ΦΩTIA ΣTA ΠAΛIA..ΦΩTIA.. AN TO ΞEPEIΣ BAΛTO ΣE ΠAPAKAΛΩ!MEΓAΛH ANAΓKH!

KALHMERA TI GNΩMH EXEIS GIA THN BISSH KAI TRAGOUDI KAI EUROVISION KAI GIA TA TALENT SHOW

ΘEΛΩ NA ΣAΣ ΠΩ KATI..ΠEINAΩ

Φαλλοκρατικό γουρούνι...

Μα την Μπαναγία εγώ από εκεί δεν ξαναπερνάω. Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, όταν έρχομαι και όταν φεύγω, πέφτω πάνω στις τρελές. Ορδές γυναικών οδηγών. Καταραμένε ΑΒ Βασιλόπουλε. Γυναίκες στρίβουν για να μπουν στο parking. Γυναίκες βγαίνουν από το parking. Γυναίκες παρκάρουν με την γνωστή σε όλους ευκολία, με άνεση και πάσο πάνω στον δρόμο. Γυναίκες αφήνουν το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου, με τη χαρακτηριστική κίνηση τρίβουμε τα δαχτυλάκια το ένα με το άλλο, και εννοούμε μισό λεπτό, και φορτώνουν τα ψώνια. Γυναίκες διασχίζουν με καροτσάκια το δρόμο. Γυναίκα οδηγός σταματά στη μέση του δρόμου και ανοίγει κουβέντα για την τιμή της χλωρίνης με την άλλη γυναίκα πεζή οδηγό καροτσακίου που διασχίζει το δρόμο. Είναι δυνατό να ξεκινάει η μέρα σου με μπινελίκια; Μωρήηηηηη. Madame θα το μαζέψετε το ζωντανό σας από τη μέση του δρόμου; Φακλάνα! Μωρή μαλακισμένηηηηηηη. Όχι δεν σε αφήνω να φορτώσεις. Έχουμε και δουλειές. Και το all time classic. Πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο μωρήηηηη! Μισό, να αγοράσω υγρό για τα πιάτα....

6

6 χρόνια. Πολλά; Λίγα; Όσα. Αυτά είναι. Εμένα μου φαίνεται απίστευτο. 6 χρόνια το όνειρό μου. 6 χρόνια στον αέρα του Μελωδία. 12-2. Πάντα. Αν πέρασες έστω και για ένα λεπτό από εκεί. Καλά να πάθεις. Αλλά ευχαριστώ.

Όχι άλλο κάρβουνο!

Μου έχουν βάλει τρελά νεύρα. 3 δίσκοι. Προς το παρόν. Γιατί δεν ξέρω τι άλλο με περιμένει; 3 διαδρομές Αγ. Παρασκευή - Μελωδία - Αγ. Παρασκευή μέσα στα νεύρα. Δηλαδή γιατί ο δίσκος του Λουδοβίκου είναι ο "καινούριος" δίσκος του Λουδοβίκου. Ποια η διαφορά του από τον προηγούμενο; Από τον πρώτο; Και τι είναι αυτό το ίδιο που ακούω όλα αυτά τα χρόνια; Και ποιον αφορά τελικά; Boring. Πολύ. Και μετά έβαλα Magenta. Όπου Magenta σημαίνει καινούριο group που αποτελούν οι: Μιχάλης Νικολούδης, Βασίλης Ρακόπουλος, Αναστασία Μουτσάτσου και στις "ιδέες" (έτσι γράφει το booklet) και τους στίχους ο Μιχάλης Κουμπιός. Τι θλίψη. Η ιδέα του album τελειώνει στις κιθάρες του Ρακόπουλου. Οι στίχοι του Κουμπιού κλισεδούρες. Ο Νικολούδης δεν μπορεί να ξεπεράσει το "Έλα πάρε με" και το βάζει ξανά εδώ. Και περνάει το album και σου μένει μόνο το "'Ελα πάρε με". Boring. Πολύ. Και μετά έβαλα τα Σύννεφα με Παντελόνια. Γιατί η φωνή είναι τόσο έξω; Γιατί ακούω μόνο φωνή; Και γιατί το μοναδικό τραγούδι που ακούγεται είναι αυτό που δόθηκε αποκλειστικά από την αρχή; Μήπως γιατί το ήξεραν; Ότι δεν έχει άλλό; Ψέματα. Έχει άλλο ένα. Αυτό που λέει για μια Ελένη. Boring. Πολύ. Και πέρα από τα νεύρα είναι και τα ερωτηματικά. Βαφτιστήκαμε "έντεχνοι". Μπορούμε να το αποδείξουμε κιόλας; Επίσης τι σκατά να παίξω, όταν τα καινούρια είναι σαν παλιά και κακά; Και μην πει κανείς την "Βροχή από κάτω", γιατί θα τον πάρει και η πάνω και η κάτω βροχή και θα τον σηκώσει. Για πόσα χρόνια θα πορευόμαστε με 2 άντε 3 albums της προκοπής κάθε χρονιά; Όχι άλλο κάρβουνο...!

Good Month

Καλό μήνα. Ο επόμενος που θα ρωτήσει αν πιάσαμε τον Μάη καίγεται. Ποιον Μάη; Ωραίο δεν είναι το Φθινόπωρο στην Αθήνα; Τέλειωσε το πετρέλαιο. Μάρτη γδάρτη ήξερα. Μάη γδάρτη δεν ήξερα. Προσπαθώ να θυμηθώ τι στο διάολο κοίταγα όλη την ώρα στο πάτωμα. Χαμηλοβλεπούσα κοπελιά. Έλαβα sms παραπόνων από Κόρε. Ύδρο. γιατί δεν τους είπα για την εμφάνιση στο Mega Star. Ψωνάρες. Ήρθαν και κάτι sms φίλων. Περήφανων. Τηλέφωνο παραπόνων από μαμά, θεία και λοιπούς συγγενείς. Μαρτυρικό το Σουκού. Καλέ 3 βαθμούς έδειχνε εχθές ο θερμόμετρος του αυτοκινήτου στις 11.30 τη νύχτα. Ψώφος. Μου ήρθαν και κάτι νόστιμα καταθληπτικά sms εχθές στην εκπομπή, αλλά δεν με βάζει μέσα το σύστημα για να σας τα κάνω copy - paste. Είδαμε και την "απόψυξη". Μαριδαριό τρελό. Ο Γ. πήγε να τον ψηλοπάρει τον ύπνο, αλλά του έχωσα πατατάκια κάτω από την μύτη του και συνήλθε. Πριν 2 χρόνια έφυγε η Α. Ο πρώτος άνθρωπος που είδα να αφήνει την στερνή του πνοή. Έτσι ακριβώς. Ήρθε μια. Και δεν ήρθε ποτέ ξανά άλλη. Την περίμενα αλλά δεν ήρθε. Την πρωτελευταία μέρα του Απρίλη. Και έβρεχε και τότε. Όταν με άκουγε τον τελευταίο καιρό μου ζητούσε τον Πεχλιβάνη. "...κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, να 'ρθεις να μου την πάρεις." Και ήρθε. Φιλί αστέρι μας.