ΠουΣουΚου

Που

Κόρε. Ύδρο στο gagarin!

Το μόνο που φοβόμουν ήταν να μην ξενερώσω. Αυτός ο δίσκος είναι το soundtrack μου τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν μπορείς να ξενερώσεις με τους Κόρε. Ύδρο. Γιατί όλο αυτό που κάνουν το έχουν στο μυαλό τους. Ξέρουν τι είναι. Ξέρουν να το παίξουν. Ξέρουν να στο σερβήρουν. Ξέρουν να στο επικοινωνήσουν. Και πάνω από όλα. Ξέρουν και μπορούν.

Πρέπει επίσης να κοιτάξω τις ορμόνες μου. Έχουν διαταραχθεί. Στο "σπίτι" έκλαψα. Και κρυβόμουν λίγο μη με πάρει πρέφα η Μ.

"εδώ δεν έχουμε τρένα..."

Έφυγα στη "Χειραψία"΄. Με καλούσε το καθήκον. Την άλλη φορά...

ΣουΚου

Κορυσχάδες

Γραφικό το χωριό τούτο έξω από το Καρπενήσι. Ωραίοι άνθρωποι επίσης. Original που λένε και στο χωριό μου. Τόσο Cayenne και Jeep και πέδιλο του σκι και καψαλισμένη κατά λάθος, τάχα μου, τάχα μου φάτσα, για να την δουν οι συνάδελφοι στο γραφείο τη Δευτέρα, όμως, έχω πολύ καιρό να δω...

Τούτα δω τα ασπράδια στον βράχο τα λένε τα πατήματα της Παναγιάς. Εξού και τα τάματα. Και οι τηλεκάρτες. Ναι! Αν προσέχεις υπάρχει τάμα - τηλεκάρτα. Υπεραστικό στην Παναγιά...

Τούτο δω δεν θυμίζει λίγο "Unforgettable Fire"?