Friday, June 30, 2006

Με τον Νίκο


Σήμερα εκπομπές Παρασκευής τέλος. Κανονικά. Μετά από 3 χρόνια. Που γέλασα πολύ. Που τα είπαμε. Που κουράστηκα. Τέλος όπως αξίζει. Ο Νίκος θα είναι στην τελευταία εκπομπή όχι τυχαία. Αλλά γιατί μου το υποσχέθηκα. 'Ο,τι αγάπησα πρέπει να κλείνει όπως του αξίζει. Κι εδώ που τα λέμε ο Νίκος είναι περισσότερο. Εγώ δεν ξέρω άλλον τέτοιο. Δεν ξέρω άλλον που να προαπαιτεί το αυτονόητο. Άλλον που να μη χαρίζει απλόχερα τα "οπωσδήποτε" όταν χτυπούν τα τηλέφωνά του και στην άλλη γραμμή είναι οι μεγαλοτραγουδίστριες και οι μεγαλοτραγουδιστές. Άλλον που να συζητάει πρώτα το καλλιτεχνικό ζητούμενο και όχι τα ποσοστά. Άλλον που να τον πετάνε έξω από δίσκο γιατί τόλμησε να αμφισβητήσει την καλλιτεχνική αξία συμμετέχοντος. Εγώ άλλον σαν τον Νίκο δεν ξέρω. Ξέρω πολλούς που κάνουν θόρυβο, ξέρω πολλούς που περιφέρουν τα σουξεδάκια τους, ξέρω πολλούς που σπαταλάνε ατελείωτες ώρες δημοσίων σχέσεων, ξέρω πολλούς που κάνουν εκπτώσεις... Εκπομπές Παρασκευής τέλος. Σήμερα κανονικά. Με τον Νίκο.

2 comments:

Anonymous said...

Μέτρησα

Αρβανιτάκη Ελευθερία
Μουσική/Στίχοι: Ζούδιαρης Νίκος

Μέτρησα τις πιο βαθιές μας διαφορές
κι ήταν η σχέση μας αυτές
χάιδεψέ τες αν τις δεις ποτέ
Κι έπειτα το χρόνο μέτρησα να δω
αν προλαβαίνω να σου πω
από 'μένα πόσα δεν μπορώ

Ό,τι κι αν γίνει ένα λες
πως μ' αγαπάς χίλιες φορές
πως μ' αγαπάς χίλιες φορές
κι εγώ εσένα
Κι αν μείνει τ' όνειρο μισό
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό
ένα να λες σαν να 'ναι χτες
πως μ' αγαπάς χίλιες φορές

Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω
να μην μπορώ να τ' ανεχτώ
και δεν βρήκα ούτε ένα
Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
αν είν' τα λάθη μου εδώ
και δεν έλειπε κανένα

Ό,τι κι αν γίνει ένα λες...


1000 ακούς; Και μετά άλλες 1000. Και ξανά ακόμα 1000.
Ζητάω δύσκολα ή πολλά;

Anonymous said...

είναι συγκινητικό όταν γράφουμε και πιο πολύ αισθανόμαστε ωραία πράγματα για τους άλλους...