Friday, June 02, 2006

Urlando contro il cielo


Μήπως να δίναμε κανένα ραντεβού; Να μετρηθούμε. Να δούμε που βρισκόμαστε. Γιατί δεν μπορεί κάπου είμαστε όλοι, απλά δε φωνάζουμε. Αλλά θα σκάσουμε κάποια στιγμή. Εσείς που αγοράσατε το cd του Αγγελάκα. To Poster του Ζούδιαρη. Τους Κόρε. Ύδρο. Τη «Βροχή» του Θανάση Παπακωνσταντίνου. To “Μυστήριο Τρένο» του Ανδρέου και του Θηβαίου. Τα Κυπριακά του Αλκίνοου. Τους Placebo. Τους Depeche Mode και τα βιολιά της Sophie Solomon. Εσείς που σας φέρνουν να δείτε τους Anthony and the Johnsons. Τον Devendra Banhart, Τους Massive Attack. Τους Achive. Τον Yann Tiersen. Εσείς που γεμίσατε το “Bella Venezia” του Βογιατζή και του Διαλεγμένου. Τις «Δούλες» της Οδού Κεφαλληνίας. Τον Εξώστη του Αμόρε. To “Γάλα” του Μαστοράκη στο Εθνικό. Εσείς που θα γεμίσετε τις παραστάσεις της Πίνα Μπάους. Εσείς που περιμένετε την καινούρια παράσταση του Δημήτρη Παπαϊάωννου. Εσείς που μπήκατε στο μετρό και αναγνωρίσατε ότι από τα ηχεία ακουγόταν το soundtrack του Yo Young Wook για το “Old Boy”. Εσείς που περιμένετε το επόμενο έργο του Χρήστου Μποκόρου. Που περάσατε από την έκθεση της Σοφίας Καλογεροπούλου, του Διαμαντή Αϊδίνη, του Εδουάρδου Σακαγιάν. Εσείς που σας συγκινεί ένα γουρουνάκι του Κόττη. Εσείς που είδατε το “Crash” πριν από τα Oscars. Εσείς που διαδώσατε από στόμα σε στόμα μια από τις ταινίες της χρονιάς, τις “Τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα”. Εσείς που δεν μείνατε σε μια σκηνή 3 δευτερολέπτων, αλλά στα ατελείωτα πλάνα 2 ζευγαριών από μάτια έρωτα, αδιέξοδου και απόγνωσης στο “Brokeback Mountain”. Εσείς που μας ακούτε στον Μελωδία. Εσείς που επιλέγετε τον Best, το Kosmos, το Δεύτερο, το Τρίτο, τον Δίεση. Εσείς που κάθε Πέμπτη περιμένετε το Lifo και την Athens Voice. Εσείς που εξαντλείτε το ΩΣ3. Εσείς που στέλνετε στην κορυφή των ευπώλητων τη «Γυναίκα που πέθανε δυο φορές» του Μάνου Ελευθερίου. Εσείς που ξαναβρήκατε τον «Μικρό Νικόλα». Εσείς που συζητάτε για την Μαρία Μήτσορα και το «Καλός καιρός, μετακίνηση». Όλοι εσείς. Που είστε; Γιατί σας κρύβουν; Γιατί μας κρύβουν; Μήπως να δίναμε κανένα ραντεβού; 18 και 19 του Σεπτέμβρη στον Λυκαβηττό. Στην σκηνή η Χάρις Αλεξίου, ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Για τα γενέθλια του Μελωδία. Για να μετρηθούμε!

10 comments:

Anonymous said...

θα (προσπαθησω πολυ) ειμαι εκει. και μονο να ξερατε ποσες ασχημες βραδιες μου μαλακωσε ο μελωδια.

ενα βραδυ παρασκευης που κανατε προγραμμα με βαρια λαικα και σκυλαδικα, ιουνη, 2004 εγω αφηνα την φοιτητικη μου πολη μεσα στην στενοχωρια. και γελασα τοσο πολυ εξαιτιας αυτης της εκπομπης!

Anonymous said...

H noerh parousia mou metraei?
An nai, prosthese me ston logariasmo.

Anonymous said...

Τώρα που το λες,
έπαθα κρίση ταυτότητας!Που είμαι;Να παίξουμε κλέφτες και αστυνόμοι; Να κάνουμε κλεφτοπόλεμο;;;
Συγγνώμη έρχεται ο άντονυ;;;;και οι τζόνσον & τζόνσον;:ρρρρ. Θέλω να πάωωωωω , πες λεπτομέρειες.
Χρόνια πολλά από τώρα στο Μελωδία, αν και οι ψυχίατροι στις συνταγές τους γράφουν , ξεκίνα τα προζάκ κόψε τον μελωδία!

Anonymous said...

Να δώσουμε ένα πρώτο ραντεβού στον Anthony? 2 Ιουλίου, θέατρο Βράχων. :-)
Σε ένα μήνα!!! Ανυπομονώ...

Anonymous said...

18 Σεπτεμβρίου, εκεί... Βραδάκι Δευτέρας...:-)

Anonymous said...

αμε! να μετρηθουμε!!! να συναντηθουμε!!!
μια ερωτηση: χωράμε όλοι στο Λυκαββητο ή μήπως ειναι πολύ μικρό το θέατρο για τόσο κόσμο; χαμός θα γίνει! τελεια!
Απίθανη συναυλια θα ειναι αυτή!! Μπράβο!

Anonymous said...

Λυκαβηττός, όχι Λυκαββητος βεβαιως βεβαιως!
:-)

Anonymous said...

the wise Aineolach τι μου θύμησες κι εσύ τώρα;;; Ήταν η τελευταία εκπομπή Παρασκευής της πτώτης χρονιάς του τζέρτζελου. Θυμάμαι Χατζόπουλο, Καπλάνη, Κορτσέλη. Επίσης θυμάμαι μια Πέγκυ Ζήνα με την οποία είχα ανέβει στην καρέκλα και είχα αγκαλιάσει το ηχείο. Μετά δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Είχαμε πιει και λίγο!

Global γλυκιά μου. Η νοερή δική σου παρουσία δε μετράει ποτέεεε! Θέλω να σε βλέπω!

Roxanne πήρες της λεπτομέρειες από την dead end mind. Εγώ εκεί θα είμαι. Μήπως να βρεθούμε;;;;

eneni, 2 βραδιές είναι. Μόλις μυριστείς προπώληση, όρμα..!

beatlus, εεε, θα τα πούμε εκεί!

Anonymous said...

μπορεί να λείπω μα... τι να στο ξαναπώ;
Je t' aime baeucoup!!! Και όχι μόνο!
Αλιενοφιλί!

Anonymous said...

Θα'μαι κι εγώ εκεί.Ευτυχής,λυπημένη και πότισσα :p Kαι κυρίως επώνυμη.Μες στην ανωνυμία μου.Καλώς θα'ρθει και θα'ναι Τρίτη,19 Σεπτέμβρη.Να γιορτάσουμε τα χρόνια του μελωδία και του αλκίνοου συνάμα που γενεθλιάζει:)
Και εις άλφα με υγεία!