Σουκου ΙΙ

Η βάφτιση είναι μια ταλαιπωρία που δεν καταλαβαίνω. Πλάνταξε ο δόλιος ο Παντελής γιατί κι αυτός δεν καταλάβαινε. Γιατί τον γδύνουν, γιατί τον πασαλίβουν λάδια, γιατί τον βουτάνε στο μεγάλο κύπελο, γιατί τον κουρεύουν και κυρίως γιατί δεν τον δίνουν στη μαμά του. Και η μαμά του πλάνταξε, από μέσα της. Και η απορία του παιδιού μου άλυτη. Ρε μπαμπά αφού τον λέμε Παντελή από τη μέρα που γεννήθηκε γιατί τον βαπτίζουμε; Αλλά να μην ακούσει ο παπούς το όνομα; Ωραία όλα αυτά τα Χριστιανικά έθιμα. Παντρευόμαστε για τους γονείς, βαφτιζόμαστε για τους παπούδες. Α, να χαθώ ο αντίχριστος. Σουκού οικογενειακής ευτυχίας. Άνοιξε και το μεγάλο Alouette. Πήγαμε. Ψωνίσαμε. Και ο Duffy Duck κουτούλησε την κόρη μου με το ράμφος του στο δόντι που κουνιέται. Αίματα. Πανικό ο Duffy. "Εποχή των παγετώνων ΙΙ" δεν είδαμε ακόμα. Μόνο την μουρμούρα ακούμε προς το παρόν. Είδα "Broken Flowers" στο DVD. Τζάμπα το ξενύχτι. Ο κυρ Τζάρμους βαρετός. Είδα και ένα άλλο που δεν θυμάμαι τίτλο. "Εγώ, αυτός και η μαμά του"; Κάτι τέτοιο. Τούτο εδώ κυλούσε καλύτερα. Κάτι η Ούμα, κάτι η Μέριλ. Κάτι γινόταν. Α! Και η Κλάρα τα έκανε στο τετραγωνάκι νούμερο 3. Θεέ μου. Εσύ με τα περίεργα έθιμα. Τι μου έχεις κάνει; Μόνο οι πιτζάμες και το χεράκι μέσα από το λαστιχάκι του παντελονιού μου λείπουν.