Μπορώ να οδηγώ με τις ώρες για να παίζω με τον αέρα. Να έχω το χέρι μου έξω από το παράθυρο και να κάνω σχέδια. Βουτιές. Κύκλους. Να του πηγαίνω κόντρα. Να κάνω αεροδυναμικιές. Να περνάει ο αέρας ανάμεσα στα δάχτυλα και να νιώθω την ταχύτητα. Να επιταχύνω για να νιώθω την αντίσταση. Και μετά να κόβω και να προσγειώνομαι. Να χορεύουν τα δάχτυλα στο ρυθμό της μουσικής. Να χορογραφώ τον αέρα. Βλέπεις που η χαρά δεν είναι κρυμμένη;
11 comments:
βλέπεις που θυμήθηκες κάτι άψογο να γράψεις? όχι ότι είχα αμφιβολία...
εγώ το κάνω καλύτερα!!!!
:D
Tzo τι σου έλεγα;; Το σημείωσα!
Ανδρομέδα είμαι σίγουρος. Εσύ έχεις κονέ με τον αέρα!
Nαι βρε! Τα μυαλά μου έχουν πα΄ρει πολύ αέρα! Αλιενοφιλί!
Σαν το πέταγμα του γλάρου είναι!
Αέρα στα πανιά σου Χρηστάκο!
Ξέρεις τι θα ήταν ωραίο; Να μπορούσαμε να βγάλουμε από το παράθυρο και τα δύο χέρια. Το ένα από τα αριστερά και το άλλο από τα δεξιά. Φαντάζομαι ο Φασούλας μπορεί να το κάνει!
Βλέπεις που οι άνεμοι μπορούν να 'ναι χαδιάρηδες;
Αερικό...:-)
χε, μου θύμισες αυτές τις spooky ομοιότητες που είχες γράψει στο ποστ των γενεθλίων μου
το προηγούμενο το γραψα εγώ, ο χαζονορθ, οκ?
global, έχεις φάει ένα κόλλημα με τον γλάρο ή μου φαίνεται;
Να σου πω ορέ Νικόλα, και πως οδηγάει ο Φασούλας;
Καπετάνισσα μπορούν. Μπορούν και να μην είναι όμως.
Beatlus δεν αναφέρεσαι σε μένα ε;;; Στο τραγούδι μάλλον.
Northy, μάλλον έχεις ξεχάσει να χρησιμοποιείς το μηχάνημα.
Post a Comment