Η νέα γενιά αυτού που λέγαμε "νεόπλουτος", υπάρχει. Μεταλλαγμένη μέν, αλλά υπάρχει. Απλά ο σημερινός νεόπολουτος, είναι λιγότερο "νεό" και πολύ περισσότερο "πλουτός". Ένα τριήμερο στην Τζιά (ή Κέα όπως μου είπε η κυρία των εισιτηρίων με ύφος και νεύρο) και τους έχεις δει όλους. Είναι σκαφάτοι, jeepάτοι, cabriolάτοι, φοράνε βερμούδα και μακριμάνικη μαρινιέρα για το αεράκι του Ιουνίου, μόνο Nautica εννοείτε, μη με βάζετε να σας λέω και τα περιττά, οι μίσοι είναι αθόρυβοι και οι άλλοι μισοί εξαιρετικά θορυβώδεις. Οι αθόρυβοι έχουν και δολοφονικό ύφος. "Είμαι cool και λίγο με ενοχλείς που κάθεσαι στο διπλανό τραπέζι. Αφού όμως τυγχάνει να έχουν αερικάνικο κόκερ οι φίλοι σου θα σε ανεχτώ". Οι θορυβώδεις είναι λιγότερο επικίνδυνοι. Φωνάζουν για να τους πάρεις πρέφα. Μόλις τσακώσουν το βλέμμα σου, πάνω στο καψαλισμένο από την αλμύρα και το solarium δέρμα τους, ησυχάζουν. Επιβεβαιώθηκαν. Όλα τα είδη χρήσιμα είναι. Κάπου θα χρησιμεύουν και όλοι αυτοί στον κύκλο της ζωής. Να μη μύριζε σκατίλα και το Βουρκάρι, και ούτε που θα τους είχα παρατηρήσει να σας πω την αλήθεια... Είναι τυχαίο που όπου μαζεύονται τόσοι σκαφάτοι υπάρχει και η συγκεκριμένη μυρωδιά;
2 comments:
χαχαχαχαχαχαχαχα!
Με το σκατίλα έλιωσα στο γέλιο.
Εμ βρε αγόρι μου δεν σου είπα να αφήσεις τις θάλασσες και τα πλοία;
Αφού δεν σου πάνε.
Έλα στα ποτάμια και τις λίμνες (ε μα εσύ δεν "ρίχνεσαι" με τίτοτα.
Μήπως να στρέψω την προσοχή της συζύγου για τις ομορφιές του Καναδά;
To μ....ι σέρνει καράβι! Πόσο μάλλον εμένα. Που δεν είμαι και yacht ακόμα! Μπορεί να συρθώ και να 'ρθω, by the lake....
Post a Comment