Μπορώ να γίνω υπερβολικός για τους Κόρε. Ύδρο. Και γίνομαι. Και μετά η υπερβολή, όταν ξανακούω τον δίσκο, μου φένεται μετριοπάθεια. Με διαφορά το καλύτερο ελληνικό group. Το 2ο είναι τόσο πίσω τους, που ούτε καν την σκόνη τους δεν τρώει. Ο λυρισμός τους. Ο λόγος τους. Οι λέξεις τους. Ο ήχος τους. Το ταλέντο τους. Τα συναισθήματα. Οι εικόνες. Όλα. Ξεχειλίζουν. Δεν έκαναν απλά τον δίσκο της χρονιάς. Έκαναν πάλι ένα δίσκο για μια ζωή. Όλα τα τραγούδια να ακροβατούν σ' αυτό το τεντωμένο σχοινί κι εσύ δεν ξέρεις που θα πέσεις τελικά. Από την μια ένα στρώμα με μπορντώ τριαντάφυλλα και από την άλλη το ψυχιατρείο. Το ξέρω ότι σου φαίνεται καλύτερο το πρώτο. Αλλά από την άλλη γιατρεύουν ψυχές.
5 comments:
"... μια καρδιά από νερό σκάει και βγαίνουν μωρά...."
Είναι τόσο! Περισσότερο "μαζί" δεν υπάρχει!
Πραγματικά δεν έχω λόγια για τους Κ.Υ...Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα το Τώρα που δεν έχω κανένα, σαν εικόνα έχει χαραχτεί στη μνήμη μου η ώρα και το μέρος που το άκουσα. Όλο το Φτηνή Ποπ για την Ελίτ ήταν μια αποκάλυψη, συμφωνώ απόλυτα οτι είναι μακράν το καλύτερο συγκρότημα.
Αύριο πάω να παρω το cd :)
χιλια συγγνωμη για την ενοχληση εδω...
ομορφοι οι κορε υδρο. ενταξει οχι σκετο ομορφοι..
αλλα εχω μια ερωτηση και δεν ξερω που να σας βρω καθ οτι στο εξωτερικο και χωρις τηλεφωνα ..
το γερμανικο τραγουδι που παιξατε και επισημανατε οτι παντα καποιος σας ρωταει? τελικα ποιο ειναι?
πολλα φιλια απο τη μαδριτη, καλη παρεα μας κανετε παρα τη χιλιομετρικη αποσταση.
Με όοολο το θάρρος...
Νομίζω ότι ψάχνετε αυτό:
Sciller & Wolfsheim
"Kein Zurück"
Τους αγαπώ!
Να τους το πεις!
Post a Comment