Matt Elliott - Howling Songs

Αν ήσουν ο τελευταίος άνθρωπος στον πλανήτη η μοναξιά σου θα ακουγόταν έτσι. Η σιωπή σου έτσι. Είχα καιρό να ακούσω κάτι που δεν θέτει το θέμα, "μ' αρέσει, δεν μ' αρέσει", αλλά το ουσιαστικότερο "αντέχω, δεν αντέχω".

Είχε πέσει

Πάνω του έπεσα. Που είχε πέσει. Το πιτσιρίκι το παράτησε γιατί δεν το πέταξε στα σύννεφα. Αργότερα θα μάθει πως μόνο οι άνθρωποι μπορούν. Στο συννεφάκι σου μόνο οι άνθρωποι μπορούν. Να σε ανεβάσουν και να σε γκρεμίσουν. "Χαμήλωσε! Από ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα...". Από ψηλά γίνονται. Όμως.

Μουσικό κουτί

Υπάρχει μια γωνία στο δισκάδικο της Fnac που με κάνει πιτσιρικά πάλι. Ως δια μαγείας. Μια γωνιά τόση δα. Alternative λέει πάνω. Και μάλλον εννοεί τον άλλο κόσμο. Έναν άλλο κόσμο. Χαζεύω ζωγραφιές. Μουσικά κουτιά κλεισμένα με σελοφάν που δεν ξέρεις τι μπαλλαρίνες θα σκάσουν από μέσα. Μπορείς βέβαια να χτυπήσεις το barcode στο ειδικό μηχάνημα και να ακούσεις. Αλλά έτσι πάει το περιτύλιγμα. Που δεν θες να το ξεσκίσεις και να αποκαλύψεις το μέσα. Θες να ξεκολλήσεις ένα - ένα τα σελοτέιπ, να δεις την μία γωνία, να μετρήσεις όλες τις τσακίσεις του χαρτιού, να το διπλώσεις, να το βάλεις στην άκρη. Και να παίξεις με το μουσικό σου κουτί. Μπορεί και να μην είναι το καλύτερο μουσικό κουτί του κόσμου. Μπορεί και να είναι το καλύτερο μουσικό κουτί του κόσμου. Έχει σημασία. Αλλά δεν έχει όλη την σημασία. Η γοητεία της διαδικασίας έχει.

Ανακαίνιση

Δεν μπορεί. Θα σου έχει τύχει. Under construction. Να μαζέψεις από 'δω κι από εκεί. Να τακτοποιήσεις. Σκούπισμα. Σφουγγάρισμα. Βγάζεις τα πουλόβερ και τα κρύβεις για πάντα. Δεν θα κάνει χειμώνα στην Αθήνα πια. Πέφτεις πάνω σε μια ανάμνηση. Βγάζεις μια φωνή. Βάζεις πλυντήριο. Απλώνεις. Βαριέσαι λίγο το σιδέρωμα. Τα ατσαλάκωτα κατευθείαν στο συρτάρι. Οι φωτογραφίες μπαίνουν σε φακέλλους πια. Όχι σε άλμπουμ. Λίγη χαρά πάει να πλημμυρίσει εκεί στην άκρη. Τρέχεις την μαζεύεις. Σιγά μην αφήσω να τρέξει. Εδώ μέσα. Που χωράει. Πέφτουν λέξεις. Πέφτον εικόνες. Πέφτουν και σκάνε κάτι συναισθήματα πελώρια. Και τέλος πάντων δεν έχεις ούτε χρόνο, ούτε κόπο, ούτε διάθεση να βάλεις στην σειρά 5 λέξεις που θα κάνουν ένα post, που θα κάνουν ένα blog, που θα κάνουν μια παρέα, που θα κάνουν μια άλλη παρέα. Μου έπεσαν απλά 2 μηνύματα μέσα σε μια εβδομάδα. Δυο δαχτυλάκια που σου χτυπάνε ρυθμικά τον ώμο.

-Ε ψιτ, εσύ. Μήπως έχεις ξεχάσει κάτι;

-Μόνο κάτι; Ο κοντορεβυθούλης έχω γίνει. Σκορπάω για να βρίσκω τον δρόμο του γυρισμού.

Αν δεν έχεις βγάλει καμιά άκρη από όλα τα παραπάνω μην σκας. Δεν υπάρχει κατ' ανάγκη η άκρη. Εφεύρεση βολική είναι. Τα πράγματα μπορείς να τα πιάσεις απ' όπου. Από την μέση αν θες. Από το λίγο πριν το τέλος τους αν θες. Από το σημείο χ. Από την αίσθησή τους. Από το δεν χρειάζεται να τα πιάσω και όλα. Από το δεν είναι ανάγκη να μπω στο πριν. Από το από ΄δω και πέρα. Από ΕΔΩ και ΠΕΡΑ.