βήματα παντού, φτάνουνε εδώ, κι η ζωή μου βήματα, βήματα, when you love so long, that the thrill is gone, δε χάθηκε κι ο κόσμος πια, το τζάμι αν ραγίσει, θέλω να 'ρθείς και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε, πως νιώθουμε παράφορα πως ζούμε έτσι αδιάφορα, χωρίς αυτήν την σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια, shows me colours when there's none to see, gives me hope when I can't believe, that for the first time, κι η χαρά είναι ένα κλικ που είναι δίπλα στον καθένα, ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές, και το πρωί ξυπνήσαμε απ' τ' όνειρο που ζήσαμε, έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές, θα 'μαι στο πλάι σου κι ας ματώσω, well it's been a long time, long time now, since I've seen you smile, the truth cant hurt you its just like the dark, it scares you witless, but in time you see things clear and stark, θα χάσω είχα πει μα κερδίζω.
3 comments:
συνοπτική, ειλικρινής και σαφέστατη αυτοβιογραφία.
Αυτό κάνουν τα τραγούδια.
Με γεια το νέο look.
ΜON ANGE, αν είμαστε έτσι καλά μ'αυτήν την ΑΓΑΠΗ, θα 'μαι κοντά σου όταν με ΘΕΣ, να 'χω δρόμο ΑΝΟΙΧΤΟ και στο ΠΛΑΙ μου εσένα, but for TODAY I am a boy, και αν για τον ΕΡΩΤΑ μου δεν μπορώ να ΠΩ, την εποχή των ΑΝΕΜΩΝ σ'αγαπούσα ΠΟΛΥ. Καληνύχτα ΜΗΝ φοβάσαι, δεν σε ξέχασε ΚΑΝΕΙΣ, παρηγοριά σου η ΘΑΛΑΣΣΑ και των FM η μπάντα...
Για τα ΜΑΤΙΑ σου μόνο!
(ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΛΟΓΙΑ, ΚΟΥΜΠΑΚΙΑ (χιχιχι) ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΙΜΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ!)
Το σκέφτηκα πολύ. Αν θέλω ν αφήσω σχόλιο, τι θα είναι αυτό, ποιος θα το καταλάβει.. Πέρασα από τους Depeche Mode στο Βασίλη, από τον Elvis Costello στο Σωκράτη, στον Αλκίνοο, στους Κατσιμιχαίους, έκανα κύκλους γύρω από τον εαυτό μου και τις μνήμες μου. Μέτρησα τις πιο βαθειές μας διαφορές λοιπόν, και κατέληξα πως ό,τι και να λένε τα τραγούδια, το κλειδί είναι σ' αυτόν που τ' ακούει και στο πώς τα μεταφράζει την κάθε δεδομένη στιγμή.
Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει
να 'ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι
να 'ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι
κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη;
Τι τραγούδι να σου πω, εκεί που πας, να μη μοιάζει με κανένα;
Τι τραγούδι να σου πω, εκεί που πας, μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς;
Κι ένα τελευταίο: είναι καλύτερα όταν αυτό το περιβόητο 'κερδίζω' είναι σε πρώτο πληθυντικό.. :)
Post a Comment