... Δεν μου έρχεται τίποτα να πω. Μόνο αποσιωπητικά. ... Μ' έχει βαρέσει η σιωπή. ... Αλλά εδώ δεν έχεις και κάτι άλλο να πεις... Χωράει η συγκίνηση σε ένα post? ...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Χωράει μήπως η ερμηνεία της Marion Cotillard? Όπως δεν χωράει η ζωή της Edith Piaf σε μια ταινία...
7 comments:
"Non, rien de rien.
Non, je ne regrette rien.
Ni le rien qu'on m'a fait, ni le mal.
Tout ca m' est bien egal.
Non, rien de rien.
Non, je ne regrette rien.
C'est paye. balaye, oublie.
Je me fous du passe".
Ε, τσαμπουκά το λες.
Ε, απόλυτο δώσιμο το λες.
Ε, και τίποτα να μην πεις, πάλι εκείνη τα λέει όλα.
Ε, τσιγάρο απαραιτήτως τώρα όμως.
sygklonistiki..!
Βγαίνεις αναβαπτισμένος από το σινεμά σαν από εκκλησία χωρίς να έχεις δει αγιογραφία. Πόσο συχνό είναι αυτό;
Μόνο τατουάζ δεν έχω κάνει: "δείτε το όλοι"
"Δείτε το όλοι!"... κάνω τατουάζ κι εγώ!!!!
Εκεί που ο μπαμπάς της, της έδωσε την κούκλα που είχε δει σε μια βιτρίνα, εκείνη την βιτρίνα που κατέβαιναν τα στόρια μαζί με εκείνην.
Εκεί που ουρλιάζει τον Μαρσέλ και βγαίνει ξυπόλητη στη σκηνή.
Εκεί κι εκεί και παραεκεί.
Το όλο "ταξίδι" ξεκινάει από την πρώτη σκηνή. Πώς μπορείς να μην ανατριχιάσεις με τη δραματικότητα της μουσικής του "Heaven Have Mercy"? Ακούγοντας τους στίχους, συγκινείσαι... και όταν τους συνδυάσεις με τον θάνατο του Marcell... ε, δεν μπορείς παρά να κλάψεις...
"No more smiles, no more tears
No more prayers, no more fears
Nothing left, why go on
When your lover is gone
Shout with one
Ring the bells
Throughout the towns
And the farms
Will the shouts and the bells
Bring him back to my arms..."
"...Evermore, evermore
While some lone woman stands
Empty heart, empty hands
When the time came to part
And he kissed me goodbye
From the depths of my heart
Came a great lonely cry:
Heaven have mercy!
Heaven have mercy!..."
Post a Comment