Monday, March 26, 2007
Σιωπή πάλι
Ελπίζω να μην μας πάνε μέσα. Η κλοπή δεν έγινε για εμπορική εκμετάλλευση. Μόνο για συναισθηματική. Τώρα αν μας πάνε μέσα για συγκίνηση, τουλάχιστον θα άξιζε τον κόπο. Τόση καλλιτεχνική συνέπεια αγγίζει πια τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Και 3 μουσικοί για να χαζεύεις. Λεμονίδης - Καλούδης - Καπιλίδης. Ένσταση καμία. Και 3 καινούρια τραγούδια. Α! Βρήκα ένσταση. Δεν είπε τον "Βυθό". Μέχρι το Πάσχα δεν πέφτει καρφίτσα. Θα πάει όμως και μετά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
πόση σιωπή να χωρέσω;
τόση, για τώρα μόνο.
Στον μπερδεμένο θόρυβο, η σιωπή είναι προτιμότερη...
Σςςςςςςςςςς
Σεβασμός στη σιωπή λοιπόν με τρία παράσημα αποσιωπητικά ...
(Ο Αλκίνοος (και όσοι τον πλαισιώνουν) μου επιβεβαιώνουν όλα αυτά τα χρόνια, πως το χαμηλό προφίλ και η παντελής έλλειψη αυτοπροβολής και κομπασμού σε συνδιασμό με δημιουργίες από ψυχής, είχαν, έχουν και θα έχουν την δική τους θέση στην εκτίμηση του κοινού)
να τα καλα νεα...
θα παει και μετα;;;
αληθεια;
ξερεις κατι που δεν ξέρω; γιατι μεχρι τις 30 ειχαν πει νομιζω.
Εγώ την μέρα που είχα πάει είχα μια ένσταση..Όχι καλλιτεχνικής φύσης φυσικά.Ένσταση σιωπής.Ο κόσμος έκανε πάρα πολύ φασαρία..Πόσες φορές πρέπει να σου την πει ο Αλκίνοος για να ησυχάσεις;;!
Σσσςς...
Αδημονώ για τις καλοκαιρινές συναυλίες που θα είναι μαζί με τον Μάλαμα!
zilevw.-
apolayste tis parastaseis kai gia mena!!!
:-)
Πράγματι την μέρα που ήμουν κι εγώ εκεί,ο κόσμος είχε πολλά νέα να πει..Αλλά όπως είπε και ο Αλκίνοος,να τα πείτε,δεν λέμε όχι,αλλά πιο σσσσιγά...;-)
Εγώ από την δική μου μερίτσα που είχα βρει,ήμουν στην δική μου σιωπή και χανόμουν στο βυθό του μουσικού ταξιδιού που μάς χάρισε απλόχερα...
ταξιδι...
και εισιτηριο μονο η σιωπη...
Να λοιπόν μια σύμπτωση.
Το βράδυ εκείνο τραγούδησε έτσι τον "Βυθό" όπως πριν αρκετά χρόνια πίσω.
Για τον Γιώργο και τον Μιχάλη θα συμφωνήσω αλλά ο "κούκος" μου φαίνεται ακόμη σαν "καλαμιά", όσες προσπάθειες κι αν κάνει να ενταχθεί (βλ. αφήνω χαίτη).
Κι είμαι σχεδόν σίγουρη πως θα προσέξατε τα έμμεσα σχόλια του Άντη και του Κώστα στους φωτισμούς. Απλά υπέροχα.
Καλή η προσπάθεια, μα η σιωπή μερικές φορές δέχεται και παρεμβολές.
Καλησπέρα σας.
Μια Σιωπή εξαιρετικά ανατριχιαστική ...
Πόσα ευχαριστώ άραγε θα πρέπει να πούμε σε αυτόν τον άνθρωπο για όλες τις "σιωπές" και τις στιγμές που μας έχει χαρίσει ...;
ξαναγράφω.
γιατί την άκουσα κι από κοντά τη σιωπή του.
και σιώπησε ένα δάκρυ παρέα.
Post a Comment