We're back!

O αγώνας τώρα δικαιώνεται! Δεν φταίμε εμείς που μεγαλώσαμε μέσα στα 80's. Έτσι έκατσε. Αλλά η μουσική που ακούγαμε, αυτή για την οποία μας έκραξαν ατελείωτα, και οι προηγούμενες και οι επόμενες γενιές, μας παίρνει πάλι αγκαζέ και μας βγάζει ασπροπρόσωπους. Το "Numb" το καινούριο single των Pet Shop Boys είναι για τρελό λιώσιμο. Και η πρώτη συναυλία του George Michael στην Βαρκελώνη έχει ξεσηκώσει τον Διεθνή Τύπο. Λευτεριά στα είδωλά μας!

Πίσω δεξιά

Η οπτική γωνία μιας αναμετάδοσης. Και δεν έχω ξυπνήσει ακόμα καλά, καλά. Ελπίζω ότι σήμερα θα δω και το από μπροστά. Αν και οι τύποι που καθάριζαν πρωί πρωί τα φρεάτεια, κάτι άλλο μάλλον ήθελαν να πουν...

Πλιτς Πλατς

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση αυτό το πρωτοβρόχι εχθές θα ήταν αφορμή εορτασμών. Να βγάλουμε τα πρώτα ελαφριά μακρυμάνικα. Να σκεπάσουμε τα ξύλα για να μη βραχούν και να να είναι έτοιμα για τα πρώτα κρύα. Να μαζέψουμε μια από τις τελευταίες καλοκαιρινές μπουγάδες. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να καθόμαστε και να κοιτάμε τους ουρανούς. Να κοιτάμε τα μπλουζάκια των 15χρονων να μουλιάζουν. Τα εισιτήρια της πρώτης μέρας να γίνονται καπνός. Την σκηνή να κάνει λιμνούλες εδώ κι εκεί. Τους τεχνικούς να εξετάζουν τις πιθανότητες. Και την απόφαση να παίρνεται στις 9 παρά. Μετά κατευθείαν στο studio. Και μετά κράξιμο. Πολύ κράξιμο όμως. Νομίζω ότι εχθές τα άκουσα όλα. Όλα όσα δεν έχω ακούσει εδώ και 7 χρόνια. Ως και το ότι εγώ φταίω για τη βροχή. Καλά, τα καντήλια δεν σας τα μεταφέρω. Από τη μια τα καντήλια, από την άλλη που ήμουν εγώ που έφταιγα για τη βροχή... λίγο σε ΘΕΟ μου έκανα εχθές τη νύχτα. Με όσους..., τα λέμε επάνω...

Καπνός

Είμαι ένας παπάρας που κάθεται να του ξεφτυλίζουν το όνειρό του. Έχω κατεβάσει πολύ καπνό για τους φίλους μου που έφυγαν. Έχω κατεβάσει πολύ καπνό για όλες τις μαλακίες που έχω διαβάσει αριστερά, δεξιά. Πολύ καπνό για όλη αυτήν την πίκρα που δεν θέλω, αλλά μου βγαίνει. Δεν ξέρω πόση στάχτη σηκώνει το τασάκι μου. Και να σου πω και τη μαύρη αλήθεια, δεν ξέρω τι θέλω να πω. Δεν ξέρω αν το να πάνε να γαμηθούν όλοι είναι δόκιμο. Και δε μου μένουν και πολλά να κάνω. Παρά μόνο αυτό που κάνω. Παραμύθια στο ξεκίνημα της μέρας, στην άκρη του προγράμματος. Του Μελωδία. Που κρατάει το όνειρο μου. Κι επειδή ο Μελωδία δεν είναι κουτί, αλλά οι άνθρωποί του, αυτοί κρατάνε το όνειρό μου. Ο Οδυσσέας, η Σία, η Σοφία, ο Δημήτρης, ο Νίκος, ο Ξενοφών, η Βιβή, η Κυριακή, ο Χρήστος... Κι όπου μας βγάλει...

...

Όλα

E! Τώρα τα είδαμε όλα!