Μα την Μπαναγία εγώ από εκεί δεν ξαναπερνάω. Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, όταν έρχομαι και όταν φεύγω, πέφτω πάνω στις τρελές. Ορδές γυναικών οδηγών. Καταραμένε ΑΒ Βασιλόπουλε. Γυναίκες στρίβουν για να μπουν στο parking. Γυναίκες βγαίνουν από το parking. Γυναίκες παρκάρουν με την γνωστή σε όλους ευκολία, με άνεση και πάσο πάνω στον δρόμο. Γυναίκες αφήνουν το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου, με τη χαρακτηριστική κίνηση τρίβουμε τα δαχτυλάκια το ένα με το άλλο, και εννοούμε μισό λεπτό, και φορτώνουν τα ψώνια. Γυναίκες διασχίζουν με καροτσάκια το δρόμο. Γυναίκα οδηγός σταματά στη μέση του δρόμου και ανοίγει κουβέντα για την τιμή της χλωρίνης με την άλλη γυναίκα πεζή οδηγό καροτσακίου που διασχίζει το δρόμο. Είναι δυνατό να ξεκινάει η μέρα σου με μπινελίκια; Μωρήηηηηη. Madame θα το μαζέψετε το ζωντανό σας από τη μέση του δρόμου; Φακλάνα! Μωρή μαλακισμένηηηηηηη. Όχι δεν σε αφήνω να φορτώσεις. Έχουμε και δουλειές. Και το all time classic. Πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο μωρήηηηη! Μισό, να αγοράσω υγρό για τα πιάτα....
1 comment:
απαπα καλε!
Post a Comment