Thursday, January 17, 2008

Πρόσκληση Alef


Την αποδέχομαι λοιπόν. Αν και η ποίηση δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Έχω αγαπήσει στίχους μέσα από μουσικές. Καρφιτσώνω ένα ποίημα στο πινακάκι λοιπόν για να σιγοτραγουδιέται.

Kι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω
αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου,
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου
τις λέξεις και τις φράσεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
σ' όποιο θέμα κι άν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω.
(Κ.Καβάφης)

Πρέπει να κάνω πάσα άραγε;
2 πάσες μόνο: northy και rainman.

4 comments:

alef said...

Σε λατρεύω ναι? Κι σένα και τον Καβάφη! Και μου λείπεις... Ευχαριστώ που όλα έγιναν τόσο όμορφα, τόσο γρήγορα...

Anonymous said...

Οι πάσες είναι αποκλειστικές ή μπορούν να παίξουν κι άλλοι; Γιατί το επόμενο το αγάπησα με το που βρέθηκε μπροστά μου και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας..
Ρίτσος, λοιπόν..

Την έβδομη μέρα
(μάλλον την όγδοη)
μετά τη φυγή σου
(μετά το θάνατό μου)
γεννήθηκε ο άνθρωπος
η φυσαρμόνικα
και μια πεταλούδα
όχι κόκκινη
άσπρη
με μικρά μαύρα στίγματα-
είμουν ελεύθερος.

ioeu said...

Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟ!!!

Φαίδρα Φις said...

γεια,
αφού μιλάμε για ποίηση,στέλνω και ένα δικό μου...
ΧΡΗΣΜΩΔΟΣ

Εκκινώ λόγους φθοράς.
Στοιχεία ανέλπιστης μεταφοράς
Ας την εφεύρω αλλιώς, λέω, σαν έγκυρο μέγεθος, σαν συνταγματική αντίληψη, απατηθείσα τόλμη σε ρολόγια αντίθετης φοράς.
Μα οι λόγοι αθροίζονται,
Στιγμιότυπα
Εικόνες που δηλώνουν την ελκυστική δυνατότητα
Των περιστάσεων-συγκυριών
Η ενδημική νόσος των περιστάσεων
Και η καταναλωτική τέχνη της ρητορείας
Σε οχυρά παρωχημένων πλαισίων
Τι μου μένει να κάνω?
Μήπως να έμενα εδώ...
Στο πνευματικό επίκεντρο των εκμαγείων και ν’ αρχίσω απλώς να χρησμοδοτώ?

από τη συλλογή μου,"το ράμφος"

τα δικά μου blogs,thalassa και promitheas,διεύθυνση,http://hrtstvrs.blogspot.com
όποιος θέλει ας περάσει μια βόλτα...