Wednesday, July 05, 2006

Azzuro


Τους πήδηξε και καλά τους έκανε, αλλά εμένα με έπιασε πάλι η νοσταλγία. Μπαίνω και στον beatlus και πέφτω πάνω στην piazza Navona. Με έχει πιάσει από πέρυσι κι αυτό του οπωσδήποτε γυρισμού. Θέλω ένα 10ήμερο τουλάχιστον στην Σικελία. Τώρα. Να βρω τους φίλους μου. Να πούμε μπούρδες. Να θυμηθούμε που ήμασταν πιτσιρίκια. Γιατί το '92 που μοιραστήκαμε 3 μήνες πιτσιρίκια ήμασταν. Να κάνουμε ατελείωτες κουβέντες. Και βόλτες. Και granita fragola con la panna. Και πάνω - κάτω στην πλατεία του Sant Angelo Muxaro. Και βόλτες στην ομορφότερη πόλη της Ιταλίας. Την Ragusa Ibla. Και indianata. Και να τρώω γαβάθες με τα ωραιότερα ζυμαρικά του πλανήτη. Και να είναι και ο Davide, και η Rosalba, και ο Piero, και ο Antonio, και η Μαρία, και η Πόλυ, και o Nino, και η Margherita και η αγάπη μου... Και να είναι όπως παλιά. Ένα λίγο rewind ρε γαμώτο. Με μπουγέλα. Πέτρες κάτω από τα στρώματα. Απογεύματα στην campagnia. Και νύχτες στην Ortigia. Θέλω οι άνθρωποι μου, να είναι κοντά μου. Όλοι οι παραπάνω, και η Νεφέλη, και ο Μιχάλης, και η Αναστασία. Βαρέθηκα τα τηλέφωνα. Τις μνήμες. Τα msn. Τις φωτογραφίες. Καινούριες κοινές παραστάσεις θέλω. Μέχρι τότε... FORZA ITALIA!

6 comments:

Anonymous said...

1) http://www.sunwaysrl.it/jpg/foto_area_02_600.jpg
Εκλεισε! Του χρόνου εκεί, τώρα έδωσες τρομερή... πάσα! Σαν του Μεγαλέξανδρου Ντελ Πιέρο...:-)
2) Carmen Consoli
L'Ultimo Bacio


Cerchi riparo fraterno conforto
tendi le braccia allo specchio
ti muovi a stento e con sguardo severo
biascichi un malinconico Modugno
Di quei violini suonati dal vento
l'ultimo bacio mia dolce bambina
brucia sul viso come gocce di limone
l'eroico coraggio di un feroce addio
ma sono lacrime mentre piove piove
mentre piove piove
mentre piove piove
Magica quiete velata indulgenza
dopo l'ingrata tempesta
riprendi fiato e con intenso trasoporto
celebri un mite ed insolito risveglio
Mille violini suonati dal vento
l'ultimo abbraccio mia amata bambina
nel tenue ricordo di una pioggia d'argento
il senso spietato di un non ritorno
Di quei violini suonati dal vento
l'ultimo bacio mia dolce bambina
brucia sul viso come gocce di limone
l'eroico coraggio di un feroce addio
ma sono lacrime mentre piove piove
mentre piove piove
mentre piove piove

Σ' ευχαριστούμε, τουλάχιστον, γι' αυτό...

3) Δεν θα σχολιάσω την πρώτη και τελευταία σου πρόταση...:-((( Με έχει γεννήσει γερμανική γη (Αμβούργο) και δεν μπορώ να συμφωνήσω :-))))

Anonymous said...

Βρε, σε λίγο θα έχουμε μια ζωή παρέα κοντινή.
Κι όταν θα με σιχτιριάζεις που θα σου έρχομαι συνέχεια εκεί,
θα σου δείχνω αυτό σου το post.
Μου λείπεις πολύ, το ξέρεις.
Σας αγαπάω όλη την οικογένεια, επίσης το ξέρεις.
Αλλά, να, μάλλον σήμερα το έχεις ανάγκη να το διαβάσεις.
Και στο τηλέφωνο να στο πω, και στο msn, και από κοντά με το καλό.

Anonymous said...

Μωρέ, τους Γερμαναράδες καλά τους έκανε και για την Ιταλία σαν χώρα έχω ακούσει τα καλύτερα. Αλλά να μην το σηκώσει ο μέγας Ζινεντίν Ζιντάν; Και αν σας "χαλάνε" οι "λε φλορ", θυμηθείτε πως ο "Ζιζού" είναι μισός Αλγερινός!

Anonymous said...

BRAVA!! BRAVA!!!

Anonymous said...

Το πήραμε!!

Anonymous said...

baci da Sant'Angelo Muxaro

perulli
info@valdikam.it